جام جهانی

جام جهانی قطر در ورزشگاه لوسیل بعد 64 رقابت بین 32 تیم و 800 فوتبالیست که بیشترین بازدید تلویزیونی و بیش از سه میلیون بازدید حضوری در ورزشگاه ها انجام شده خاتمه یافت.

موردی منحصر به فرد خارج از حیطه فخر فروشی و نژاد پرستی اروپایی، در کشوری کوچک و عربی که خود نیز مشتاق برند سازی در میان کشورهایی دنیا بر اساس شاخص برند کشوری سازمان ملل است؛ شاخصی که بر اساس میزان توسعه، فن آوری، آموزش و اقتصاد کشورها را در مسیر برند سازی رتبه بندی می کند.

قطر سودای چیزی دارد که به آن قدرت نرم هم گفته می شود.

این کشور کوچک عربی تمام تلاش خود را طی این سال ها برای فرار از حاشیه ها و پرداختن به متن انجام داده است؛ درگیری این کشور در غائله سوریه، جلوتر از تمام کشورهایی که به صرافت خروج از آن افتادند، رخ داد.

قطری ها علی رغم تمام نیش و کنایه ها در تاریخ سازی و وجهه سازی مسیری را رفته اند که بسیاری به تعجیل در بستن بار سفر برای قدم گذاشتن در آن هستند.

قانون نسبت در این کشورها مصداق جالبی دارد؛ کم جمعیت و پر ثروت. البته این کشور همانند سایر کشورهای حوزه خلیج فارس، کماکان از نحوه مدیریت، مردم سالاری، حکمرانی و آزادی بیان و توجه به حقوق برابر بین زنان و مردان در رنج است.

هر چه هست قطر قطعه ای لوکس متکی به حکومتی موروثی است؛ فارغ از خوب و بد آن، در این کشور معاش مردم مشکلی ندارد و هر قطری برای فخر فروشی در تالار جهان، منوی پر و پیمانی دارد!

همه این را می دانند و غربی ها هم از این بابت چندان مایل به تجاهل در این زمینه نیستند و هر از گاهی، به رویه مألوف خود، کنایه و تمسخری حواله این دست کشورها می کنند. همانند همان کاری که با ترکیه انجام می دهند، نگه داشتن در فضایی معلق از اروپا و آسیا و مسلمان و لائیک و  …

هر چه هستند به شواهد آمار واقعی و دیدنی و اثبات شدنی برای آیندگان وضع به مرتب بهتری از ما دارند؛ حال اینکه آن ها اپوزوسیون دنیا نیستند خب نباشند… اما وضعشان خوب است یا بهتر از ماست.

البته دیگر بودن و دیگر خواستن به مثابه ایرانی ها، اگر ابزار آن فراهم نباشد و فقط ادعا شود بد است!

شما فقط همین چند خطر آخر را بخوانید…

در ایران جامی برگزار نخواهد شد… اما تغییرات شتاب آلودند… هر روز صبح که از خواب بر می خیزیم!

(چند تا عدد از این لینک برداشتم/ عکس را هم از اینجا)